Bevroren Waal
Let op: deze website is momenteel onder constructie. Helaas zullen hierdoor niet alle pagina's naar behoren functioneren. Onze excuses voor het ongemak!
Regelmatig vroor in vroeger dagen tijdens een strenge winter de Waal dicht. Voor enkele centen kon men dan over het ijs naar Lent wandelen. In de avonduren was de bevroren rivier verlicht met olielampjes. Soms was het ijs zo sterk, dat men met een auto naar de overkant kon rijden.
Als de dooi inzette en het ijs in beweging kwam, weerklonk in Nijmegen de kreet: ‘Feruut, d’ruut, de Waol die kruut’. Dit breken of kruien van het ijs ging met een enorm lawaai gepaard en het kruiende ijs zorgde vooral ’s nachts voor een huiveringwekkend schouwspel. De grote hoeveelheid ijs kon meet grote kracht op de kade geslagen worden en de kreet was dan ook als waarschuwing bedoeld. Voor de veerman was het een teken dat hij binnenkort zijn dagelijkse werkzaamheden kon hervatten.
Bronnen
J. Buylincks e.a., Ach lieve tijd. Twintig eeuwen Nijmegen, de Nijmegenaren en hun rampen, deel 8, p. 186.
Commentaar
<comments hideForm="false"/> of, lees de overige commentaren ...