Buitenkerkhof
Let op: deze website is momenteel onder constructie. Helaas zullen hierdoor niet alle pagina's naar behoren functioneren. Onze excuses voor het ongemak!
Het kerkhof buiten de Hertogsteegsche Poort nabij het verdedigingswerk Stenen Kruis, gewoonlijk het ‘buitenkerkhof’ genoemd, werd door de stad Nijmegen op haar kosten op de buitenwerken van de vesting aangelegd. Het werd na voltooiing in 1812 in 3 gedeelten verdeeld, waarvan het kleinste ter beschikking kwam van het protestantse volksdeel. Het grootste deel was ten behoeve van de rooms-katholieken. Een derde gedeelte was Israëlitisch. Daarvan is alleen gebruik gemaakt gedurende het eerste kwart van de 19e eeuw toen niet meer op de begraafplaats aan het Mariënburg begraven mocht worden.
De bepaling in de verordening die bepaalde dat begrafenissen in het algemeen vóór 6.00 uur dienden plaats te vinden leverde bij overtreding wel eens stof tot discussie. Een politierapport uit 1813 vermeldt dat ‘de ceremonieën met en het omvoeren van het lijk binnen de stad tot kwart na acht uur en de zingende en biddende diensten op het buitenkerkhof tot bij half tien ’s morgens geduurd hadt’! De politie kon echter niet optreden omdat een strafbepaling ontbrak.
In 1827 wordt bij Koninklijk Besluit bepaald dat het begraven in kerken per 1-1-1829 verboden wordt. Begraafplaatsen van meer dan 1000 zielen dienen buiten de bebouwde kom te worden aangelegd. De Gouverneur van Gelderland beval daarom de aanleg van een algemene begraafplaats aan. De stad Nijmegen beriep zich er echter op dat het buitenkerkhof alle kenmerken van een algemene begraafplaats had, zij het dat de beschikbare plaats gedeeltelijk aan protestanten en gedeeltelijk aan katholieken toekwam.
Bronnen
Regionaal Archief Nijmegen, Wetenschappelijke correspondentie,
Commentaar
<comments hideForm="false"/> of, lees de overige commentaren ...