Nederlandsche Unie, afdeling Nijmegen

Algemene gegevens
Naam :	Nederlandsche Unie, afdeling Nijmegen
Andere naam (namen):	{{#if: | * Andere naam::|}} {{#if: | * Andere naam::|}} {{#if: | * [[Andere naam::{{{Andere naam3}}}]]|}} {{#if: | * [[Andere naam::{{{Andere naam4}}}]]|}}
Bestaansperiode:	Beginjaar::1940 - Eindjaar::1941
Rechtsvorm:	Rechtsvorm::
Voorganger(s):	{{#if: | * opvolger van::|}} {{#if: | * opvolger van::|}} {{#if: | * opvolger van::|}} {{#if: | * opvolger van::|}}
Opvolger(s):	{{#if: | * voorganger van::|}} {{#if: | * voorganger van::|}} {{#if: | * voorganger van::|}} {{#if: | * voorganger van::|}}
Hoger orgaan:	{{#if: | Hoger orgaan::|}}
Archief
{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126490828%7C Het archief van deze organisatie is in beheer bij het Regionaal Archief Nijmegen. De toegang met de beschrijving van de stukken is bereikbaar via deze link: |}} {{#if: | Vindplaats archief:|}}
{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126490828%7C |}}{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126490828%7CNaar beschrijving archief|}}{{#if: | |}}

{{#if: |

Algemene context

|}}

{{#if: Het driemanschap van de Nederlandsche Unie, prof. dr. J.E. de Quay, mr. L. Einthoven en mr. J. Linthorst Homan, publiceerde op 24 juli 1940 een oproep aan alle Nederlands tot nationale eenheid. Hun bedoeling was een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn (1). Men wilde daarbij ook voorkomen dat de NSB zich zou opwerpen als enige vertegenwoordiging van het Nederlandse volk. Het publiek reageerde enthousiast op de oproep en de aanmeldingen stroomden bij duizenden binnen. Door de geweldige ledenaanwas konden er al spoedig in het land afdelingen worden gevormd. Gelderland vormde een gewest, verdeeld in districten en plaatselijke afdelingen. Er was sprake van een officiële oprichting van een afdeling Nijmegen (2). De latere plaatselijke secretaris, mr. C.J.A.M. ten Hagen, kreeg eind augustus 1940 een duizendtal exemplaren van het onbekende weekblad "De Unie" over de post bezorgd met het verzoek deze te bezorgen. Samen met zijn secretaresse ging hij de nummers huis aan huis in de bus doen. Daarmee was de afdeling Nijmegen haar werk begonnen. Er kwamen reacties binnen en er melden zich medewerkers.
Ook werden er bijeenkomsten belegd in lokalen boven een bank in de Burchtstraat.
De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz. Om de leden te binden werden er regelmatig in kringverband lezingen gehouden over beginselen van de Unie of een cultureel onderwerp (zgn. Unie-Kringen).
Nadat in de loop van 1941 door verboden de activiteiten van de Unie steeds verder werden ingeperkt volgde op 13 december de bezetting van de kantoren door de Sicherheitspolitei en de ontbinding van de organisatie.1) Zie L. de Jong, Het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 4, mei 40 maart '41, tweede helft, 's-Gravenhage 1972, 544
2) De Blauwe steen no. 23 (inv.nr. 14) bevat een artikel over het eerste jaar uniewerk in Nijmegen|

Geschiedenis

Het driemanschap van de Nederlandsche Unie, prof. dr. J.E. de Quay, mr. L. Einthoven en mr. J. Linthorst Homan, publiceerde op 24 juli 1940 een oproep aan alle Nederlands tot nationale eenheid. Hun bedoeling was een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn (1). Men wilde daarbij ook voorkomen dat de NSB zich zou opwerpen als enige vertegenwoordiging van het Nederlandse volk. Het publiek reageerde enthousiast op de oproep en de aanmeldingen stroomden bij duizenden binnen. Door de geweldige ledenaanwas konden er al spoedig in het land afdelingen worden gevormd. Gelderland vormde een gewest, verdeeld in districten en plaatselijke afdelingen. Er was sprake van een officiële oprichting van een afdeling Nijmegen (2). De latere plaatselijke secretaris, mr. C.J.A.M. ten Hagen, kreeg eind augustus 1940 een duizendtal exemplaren van het onbekende weekblad "De Unie" over de post bezorgd met het verzoek deze te bezorgen. Samen met zijn secretaresse ging hij de nummers huis aan huis in de bus doen. Daarmee was de afdeling Nijmegen haar werk begonnen. Er kwamen reacties binnen en er melden zich medewerkers.
Ook werden er bijeenkomsten belegd in lokalen boven een bank in de Burchtstraat.
De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz. Om de leden te binden werden er regelmatig in kringverband lezingen gehouden over beginselen van de Unie of een cultureel onderwerp (zgn. Unie-Kringen).
Nadat in de loop van 1941 door verboden de activiteiten van de Unie steeds verder werden ingeperkt volgde op 13 december de bezetting van de kantoren door de Sicherheitspolitei en de ontbinding van de organisatie.1) Zie L. de Jong, Het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 4, mei 40 maart '41, tweede helft, 's-Gravenhage 1972, 544
2) De Blauwe steen no. 23 (inv.nr. 14) bevat een artikel over het eerste jaar uniewerk in Nijmegen |Van deze organisatie is nog geen beschrijving beschikbaar.}}

{{#if: een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn|

Taken en activiteiten

een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn |}}

{{#if: De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz.|

Organisatie

De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz. |}}

{{#if: {{#if:-|locatie periode::-:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres:: {{#if:|locatie in googlemaps|}}
|

Locatie

{{#if:-|locatie periode::-:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres:: {{#if:|locatie in googlemaps|}}
|}} {{#if: |

|}} {{#if: Het driemanschap van de Nederlandsche Unie, prof. dr. J.E. de Quay, mr. L. Einthoven en mr. J. Linthorst Homan, publiceerde op 24 juli 1940 een oproep aan alle Nederlands tot nationale eenheid. Hun bedoeling was een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn (1). Men wilde daarbij ook voorkomen dat de NSB zich zou opwerpen als enige vertegenwoordiging van het Nederlandse volk. Het publiek reageerde enthousiast op de oproep en de aanmeldingen stroomden bij duizenden binnen. Door de geweldige ledenaanwas konden er al spoedig in het land afdelingen worden gevormd. Gelderland vormde een gewest, verdeeld in districten en plaatselijke afdelingen. Er was sprake van een officiële oprichting van een afdeling Nijmegen (2). De latere plaatselijke secretaris, mr. C.J.A.M. ten Hagen, kreeg eind augustus 1940 een duizendtal exemplaren van het onbekende weekblad "De Unie" over de post bezorgd met het verzoek deze te bezorgen. Samen met zijn secretaresse ging hij de nummers huis aan huis in de bus doen. Daarmee was de afdeling Nijmegen haar werk begonnen. Er kwamen reacties binnen en er melden zich medewerkers.
Ook werden er bijeenkomsten belegd in lokalen boven een bank in de Burchtstraat.
De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz. Om de leden te binden werden er regelmatig in kringverband lezingen gehouden over beginselen van de Unie of een cultureel onderwerp (zgn. Unie-Kringen).
Nadat in de loop van 1941 door verboden de activiteiten van de Unie steeds verder werden ingeperkt volgde op 13 december de bezetting van de kantoren door de Sicherheitspolitei en de ontbinding van de organisatie.1) Zie L. de Jong, Het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 4, mei 40 maart '41, tweede helft, 's-Gravenhage 1972, 544
2) De Blauwe steen no. 23 (inv.nr. 14) bevat een artikel over het eerste jaar uniewerk in Nijmegen| {{#if: |

Bronnen

|}} |}}

{{#if: Het driemanschap van de Nederlandsche Unie, prof. dr. J.E. de Quay, mr. L. Einthoven en mr. J. Linthorst Homan, publiceerde op 24 juli 1940 een oproep aan alle Nederlands tot nationale eenheid. Hun bedoeling was een massabeweging op te richten die zou moeten bevorderen dat Nederland, met handhaving van de traditionele waarden van vrijheid en verdraagzaamheid, in het toekomstige Europa een vorm zou krijgen die voor Duitsland aanvaardbaar zou zijn (1). Men wilde daarbij ook voorkomen dat de NSB zich zou opwerpen als enige vertegenwoordiging van het Nederlandse volk. Het publiek reageerde enthousiast op de oproep en de aanmeldingen stroomden bij duizenden binnen. Door de geweldige ledenaanwas konden er al spoedig in het land afdelingen worden gevormd. Gelderland vormde een gewest, verdeeld in districten en plaatselijke afdelingen. Er was sprake van een officiële oprichting van een afdeling Nijmegen (2). De latere plaatselijke secretaris, mr. C.J.A.M. ten Hagen, kreeg eind augustus 1940 een duizendtal exemplaren van het onbekende weekblad "De Unie" over de post bezorgd met het verzoek deze te bezorgen. Samen met zijn secretaresse ging hij de nummers huis aan huis in de bus doen. Daarmee was de afdeling Nijmegen haar werk begonnen. Er kwamen reacties binnen en er melden zich medewerkers.
Ook werden er bijeenkomsten belegd in lokalen boven een bank in de Burchtstraat.
De afdeling werd georganiseerd. De stad (afdeling) werd verdeeld in wijken van elk vijf blokken. Een blok omvatte 200 à 300 leden en werd verdeeld in een aantal kringen van 20 à 25 leden. De afdeling werd bestuurd door de plaatselijke secretaris, de onderverdeling door wijk-, blok- en kringleiders. Daarnaast kwamen er organen voor plaatselijke activiteiten: Jongeren-Actie, een Sociale-Aktie, een afdeling Propaganda, een afdeling Kadervorming, enz. Om de leden te binden werden er regelmatig in kringverband lezingen gehouden over beginselen van de Unie of een cultureel onderwerp (zgn. Unie-Kringen).
Nadat in de loop van 1941 door verboden de activiteiten van de Unie steeds verder werden ingeperkt volgde op 13 december de bezetting van de kantoren door de Sicherheitspolitei en de ontbinding van de organisatie.1) Zie L. de Jong, Het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 4, mei 40 maart '41, tweede helft, 's-Gravenhage 1972, 544
2) De Blauwe steen no. 23 (inv.nr. 14) bevat een artikel over het eerste jaar uniewerk in Nijmegen|

Verantwoording

{{#if: G. Boomsma|Inleiding van de toegang op het archief door G. Boomsma.|}} {{#if:1984|(1984)|}}

|}}

{{#if: 2.1 Politieke partijen en politici| |}} {{#if: 5.5 Tweede Wereldoorlog| |}} {{#if: | [[Categorie:]] |}} {{#if: | [[Categorie:]] |}}

{{#if:495| |}}