Nijmeegs Wandelverbond

Uit Het Digitale Huis
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Let op: deze website is momenteel onder constructie. Helaas zullen hierdoor niet alle pagina's naar behoren functioneren. Onze excuses voor het ongemak!

Algemene gegevens
Naam : Nijmeegs Wandelverbond
Andere naam (namen):

{{#if: NWV| * Andere naam::NWV|}} {{#if: Nijmeegse Wandel Bond| * Andere naam::Nijmeegse Wandel Bond|}} {{#if: | * [[Andere naam::{{{Andere naam3}}}]]|}} {{#if: | * [[Andere naam::{{{Andere naam4}}}]]|}}

Bestaansperiode: Beginjaar::1932 - Eindjaar::1994
Rechtsvorm: Rechtsvorm::Vereniging
Voorganger(s):

{{#if: | * [[opvolger van::{{{Voorganger1}}}]]|}} {{#if: | * [[opvolger van::{{{Voorganger2}}}]]|}} {{#if: | * [[opvolger van::{{{Voorganger3}}}]]|}} {{#if: | * [[opvolger van::{{{Voorganger4}}}]]|}}

Opvolger(s):

{{#if: KNBLO-kring Gelderland| * voorganger van::KNBLO-kring Gelderland|}} {{#if: | * [[voorganger van::{{{Opvolger2}}}]]|}} {{#if: | * [[voorganger van::{{{Opvolger3}}}]]|}} {{#if: | * [[voorganger van::{{{Opvolger4}}}]]|}}

Hoger orgaan:

{{#if: | Hoger orgaan::|}}

Archief
{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126485094%7C Het archief van deze organisatie is in beheer bij het Regionaal Archief Nijmegen. De toegang met de beschrijving van de stukken is bereikbaar via deze link:
|}}

{{#if: | Vindplaats archief:|}}

{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126485094%7C Icoon archief.png
|}}{{#if: http://studiezaal.nijmegen.nl/ran/_detail.aspx?xmldescid=2126485094%7CNaar beschrijving archief|}}{{#if: | |}}

{{#if: |

Algemene context

|}}

{{#if: Nadat de Vierdaagse in 1925 definitief aan Nijmegen was toegewezen en in 1928 internationaal was geworden, ging er een golf van wandelenthousiasme door Nijmegen. Ook waren er diverse innovaties. Zo organiseerde de vereniging Noviomagum in 1931 als eerste in Nederland een wandelmars met een vast parkoers. (Tevoren zette het bestuur van een vereniging per tocht een parkoers uit.) Deze vernieuwing maakte het voor wandelaars van buiten veel gemakkelijker om zich in te schrijven.

Omdat het aantal verenigingen in Nijmegen snel groeide en er nogal wat onderlinge onmin bestond, werd op 1 augustus 1932 de Nijmeegse Wandel Bond opgericht, kort daarop omgedoopt tot Nijmeegse Wandelverbond (NWV). Doel was betere samenwerking en harmonie. Het NWV coördineerde de wandeltochten die de verenigingen organiseerden, maar beperkte zich zelf uit geldgebrek tot één mars, de Nachtmars, een prestatietocht van zeventig kilometer. Toen de Duitsers in 1940 de Vierdaagse verboden, reageerde het NWV met zijn eerste avondvierdaagse, waarin enkele duizenden wandelaars meeliepen.

Vooral na de Tweede Wereldoorlog was de wandelsport bijzonder populair. Wandelmarsen met meer dan drieduizend deelnemers waren geen zeldzaamheid. Het NWV telde 76 ledenverenigingen. In 1947 sloot het NWV zich samen met wandelbonden uit Den Haag, Dordrecht en Rotterdam aan bij de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding. Het Nijmeegs Wandelverbond ging na 1945 meer wandeltochten organiseren, zoals de Herfstkleurenmars, de Snertmars en de Sint Nicolaasmars.

De wandelsport profiteerde enerzijds van de toename van de hoeveelheid vrije tijd, had anderzijds last van de nog snellere groei van de mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding en de individualisering. Hierdoor nam het aantal aangesloten verenigingen af tot 32 in 1981, het aantal deelnemers aan wandeltochten juist toe van 40.000 in 1966 tot 80.000 in 1991.
Tijdschrift Swado (Samen wandelen doet overwinnen) verscheen in 1980 voor het eerst.
In 1992 opende het NWV het Regionaal Wandelsportbureau. Dat gebeurde enerzijds om overbelasting van de secretaris en diens gezin te voorkomen, anderzijds omdat de KNBLO, waarbij het NWV was aangesloten, ruimte zocht om archief en Vierdaagse-materialen op te slaan.

Op 1 januari 1993 ging het Nijmeegs Wandelverbond een federatief verband aan met Wandelkring Arnhem, onder de naam van Kring Gelderland. Op 2 april 1994 was de fusie definitief.|

Geschiedenis

Nadat de Vierdaagse in 1925 definitief aan Nijmegen was toegewezen en in 1928 internationaal was geworden, ging er een golf van wandelenthousiasme door Nijmegen. Ook waren er diverse innovaties. Zo organiseerde de vereniging Noviomagum in 1931 als eerste in Nederland een wandelmars met een vast parkoers. (Tevoren zette het bestuur van een vereniging per tocht een parkoers uit.) Deze vernieuwing maakte het voor wandelaars van buiten veel gemakkelijker om zich in te schrijven.

Omdat het aantal verenigingen in Nijmegen snel groeide en er nogal wat onderlinge onmin bestond, werd op 1 augustus 1932 de Nijmeegse Wandel Bond opgericht, kort daarop omgedoopt tot Nijmeegse Wandelverbond (NWV). Doel was betere samenwerking en harmonie. Het NWV coördineerde de wandeltochten die de verenigingen organiseerden, maar beperkte zich zelf uit geldgebrek tot één mars, de Nachtmars, een prestatietocht van zeventig kilometer. Toen de Duitsers in 1940 de Vierdaagse verboden, reageerde het NWV met zijn eerste avondvierdaagse, waarin enkele duizenden wandelaars meeliepen.

Vooral na de Tweede Wereldoorlog was de wandelsport bijzonder populair. Wandelmarsen met meer dan drieduizend deelnemers waren geen zeldzaamheid. Het NWV telde 76 ledenverenigingen. In 1947 sloot het NWV zich samen met wandelbonden uit Den Haag, Dordrecht en Rotterdam aan bij de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding. Het Nijmeegs Wandelverbond ging na 1945 meer wandeltochten organiseren, zoals de Herfstkleurenmars, de Snertmars en de Sint Nicolaasmars.

De wandelsport profiteerde enerzijds van de toename van de hoeveelheid vrije tijd, had anderzijds last van de nog snellere groei van de mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding en de individualisering. Hierdoor nam het aantal aangesloten verenigingen af tot 32 in 1981, het aantal deelnemers aan wandeltochten juist toe van 40.000 in 1966 tot 80.000 in 1991.
Tijdschrift Swado (Samen wandelen doet overwinnen) verscheen in 1980 voor het eerst.
In 1992 opende het NWV het Regionaal Wandelsportbureau. Dat gebeurde enerzijds om overbelasting van de secretaris en diens gezin te voorkomen, anderzijds omdat de KNBLO, waarbij het NWV was aangesloten, ruimte zocht om archief en Vierdaagse-materialen op te slaan.

Op 1 januari 1993 ging het Nijmeegs Wandelverbond een federatief verband aan met Wandelkring Arnhem, onder de naam van Kring Gelderland. Op 2 april 1994 was de fusie definitief. |Van deze organisatie is nog geen beschrijving beschikbaar.}}

{{#if: - organisatie van Avondvierdaagses en eendaagse wandeltochten in de regio Nijmegen;
- koepel van wandelsportverenigingen in de regio Nijmegen;
- samenwerking met andere regionale wandelsportorganisaties;
- participatie binnen de KNBLO.|

Taken en activiteiten

- organisatie van Avondvierdaagses en eendaagse wandeltochten in de regio Nijmegen;
- koepel van wandelsportverenigingen in de regio Nijmegen;
- samenwerking met andere regionale wandelsportorganisaties;
- participatie binnen de KNBLO. |}}

{{#if: Het Nijmeegs Wandelverbond was aangesloten bij de KNBLO. De eigen organen waren de algemene ledenvergadering en het bestuur. Leden waren aangesloten verenigingen en individuen.|

Organisatie

Het Nijmeegs Wandelverbond was aangesloten bij de KNBLO. De eigen organen waren de algemene ledenvergadering en het bestuur. Leden waren aangesloten verenigingen en individuen. |}}

{{#if: {{#if:1932-1992|locatie periode::1932-1992:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres:: {{#if:|locatie in googlemaps|}}

{{#if:1992-1994|locatie periode::1992-1994:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres::St. Annastraat 43 {{#if:51.83882,5.86047|locatie in googlemaps|}}
|

Locatie

{{#if:1932-1992|locatie periode::1932-1992:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres:: {{#if:|locatie in googlemaps|}}

{{#if:1992-1994|locatie periode::1992-1994:|}}plaatsnaam::Nijmegen adres::St. Annastraat 43 {{#if:51.83882,5.86047|locatie in googlemaps|}}
|}} {{#if: |

|}} {{#if: Nadat de Vierdaagse in 1925 definitief aan Nijmegen was toegewezen en in 1928 internationaal was geworden, ging er een golf van wandelenthousiasme door Nijmegen. Ook waren er diverse innovaties. Zo organiseerde de vereniging Noviomagum in 1931 als eerste in Nederland een wandelmars met een vast parkoers. (Tevoren zette het bestuur van een vereniging per tocht een parkoers uit.) Deze vernieuwing maakte het voor wandelaars van buiten veel gemakkelijker om zich in te schrijven.

Omdat het aantal verenigingen in Nijmegen snel groeide en er nogal wat onderlinge onmin bestond, werd op 1 augustus 1932 de Nijmeegse Wandel Bond opgericht, kort daarop omgedoopt tot Nijmeegse Wandelverbond (NWV). Doel was betere samenwerking en harmonie. Het NWV coördineerde de wandeltochten die de verenigingen organiseerden, maar beperkte zich zelf uit geldgebrek tot één mars, de Nachtmars, een prestatietocht van zeventig kilometer. Toen de Duitsers in 1940 de Vierdaagse verboden, reageerde het NWV met zijn eerste avondvierdaagse, waarin enkele duizenden wandelaars meeliepen.

Vooral na de Tweede Wereldoorlog was de wandelsport bijzonder populair. Wandelmarsen met meer dan drieduizend deelnemers waren geen zeldzaamheid. Het NWV telde 76 ledenverenigingen. In 1947 sloot het NWV zich samen met wandelbonden uit Den Haag, Dordrecht en Rotterdam aan bij de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding. Het Nijmeegs Wandelverbond ging na 1945 meer wandeltochten organiseren, zoals de Herfstkleurenmars, de Snertmars en de Sint Nicolaasmars.

De wandelsport profiteerde enerzijds van de toename van de hoeveelheid vrije tijd, had anderzijds last van de nog snellere groei van de mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding en de individualisering. Hierdoor nam het aantal aangesloten verenigingen af tot 32 in 1981, het aantal deelnemers aan wandeltochten juist toe van 40.000 in 1966 tot 80.000 in 1991.
Tijdschrift Swado (Samen wandelen doet overwinnen) verscheen in 1980 voor het eerst.
In 1992 opende het NWV het Regionaal Wandelsportbureau. Dat gebeurde enerzijds om overbelasting van de secretaris en diens gezin te voorkomen, anderzijds omdat de KNBLO, waarbij het NWV was aangesloten, ruimte zocht om archief en Vierdaagse-materialen op te slaan.

Op 1 januari 1993 ging het Nijmeegs Wandelverbond een federatief verband aan met Wandelkring Arnhem, onder de naam van Kring Gelderland. Op 2 april 1994 was de fusie definitief.| {{#if: * Het archief, met name de inventarisnummers 23a en 30|

Bronnen

  • Het archief, met name de inventarisnummers 23a en 30

|}} |}}

{{#if: Nadat de Vierdaagse in 1925 definitief aan Nijmegen was toegewezen en in 1928 internationaal was geworden, ging er een golf van wandelenthousiasme door Nijmegen. Ook waren er diverse innovaties. Zo organiseerde de vereniging Noviomagum in 1931 als eerste in Nederland een wandelmars met een vast parkoers. (Tevoren zette het bestuur van een vereniging per tocht een parkoers uit.) Deze vernieuwing maakte het voor wandelaars van buiten veel gemakkelijker om zich in te schrijven.

Omdat het aantal verenigingen in Nijmegen snel groeide en er nogal wat onderlinge onmin bestond, werd op 1 augustus 1932 de Nijmeegse Wandel Bond opgericht, kort daarop omgedoopt tot Nijmeegse Wandelverbond (NWV). Doel was betere samenwerking en harmonie. Het NWV coördineerde de wandeltochten die de verenigingen organiseerden, maar beperkte zich zelf uit geldgebrek tot één mars, de Nachtmars, een prestatietocht van zeventig kilometer. Toen de Duitsers in 1940 de Vierdaagse verboden, reageerde het NWV met zijn eerste avondvierdaagse, waarin enkele duizenden wandelaars meeliepen.

Vooral na de Tweede Wereldoorlog was de wandelsport bijzonder populair. Wandelmarsen met meer dan drieduizend deelnemers waren geen zeldzaamheid. Het NWV telde 76 ledenverenigingen. In 1947 sloot het NWV zich samen met wandelbonden uit Den Haag, Dordrecht en Rotterdam aan bij de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding. Het Nijmeegs Wandelverbond ging na 1945 meer wandeltochten organiseren, zoals de Herfstkleurenmars, de Snertmars en de Sint Nicolaasmars.

De wandelsport profiteerde enerzijds van de toename van de hoeveelheid vrije tijd, had anderzijds last van de nog snellere groei van de mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding en de individualisering. Hierdoor nam het aantal aangesloten verenigingen af tot 32 in 1981, het aantal deelnemers aan wandeltochten juist toe van 40.000 in 1966 tot 80.000 in 1991.
Tijdschrift Swado (Samen wandelen doet overwinnen) verscheen in 1980 voor het eerst.
In 1992 opende het NWV het Regionaal Wandelsportbureau. Dat gebeurde enerzijds om overbelasting van de secretaris en diens gezin te voorkomen, anderzijds omdat de KNBLO, waarbij het NWV was aangesloten, ruimte zocht om archief en Vierdaagse-materialen op te slaan.

Op 1 januari 1993 ging het Nijmeegs Wandelverbond een federatief verband aan met Wandelkring Arnhem, onder de naam van Kring Gelderland. Op 2 april 1994 was de fusie definitief.|

Verantwoording

{{#if: Rob Wolf|Inleiding van de toegang op het archief door Rob Wolf.|}} {{#if:2013|(2013)|}}

|}}


{{#if: 19.1 Sport en spel| |}} {{#if: Archieven Vierdaagse| |}} {{#if: | [[Categorie:]] |}} {{#if: | [[Categorie:]] |}}

{{#if:1179| |}}