Al eeuwenlang is Sint Stephanus de beschermheilige van Nijmegen. Stephanus was diaken van de gemeente van Jeruzalem in de tijd van de apostelen en werd de eerste martelaar van de katholieke kerk. In de middeleeuwen telde Nijmegen talrijke kerken, kloosters en kapellen. Maar het religieuze hart klopte vooral in de grote, aan Stephanus toegewijde hoofdkerk. Daar werden veel relieken als kostbare schatten bewaard in prachtige houders en kostbare schrijnen. De allerdierbaarste reliek was de ‘arm van Sint Steven’. Het zal wel niet de hele arm van de heilige zijn geweest, maar een bot dat hem zou hebben toebehoord. De reliek moet gevat zijn geweest in een houder van kostbaar metaal, die de vorm had van een arm met hand en bekleed was met een mouw. Ieder jaar werd deze ‘arm’ meegedragen in een grote omgang op de dag waarop gevierd werd dat het graf van Sint Steven in het Heilige Land was teruggevonden. Toen prins Maurits in 1591 de stad definitief voor de jonge Republiek veroverde en Nijmegen protestants werd, werd Sint Stevens arm samen met veel andere relieken de stad uitgesmokkeld en op Kleefs gebied in veiligheid gebracht. Sindsdien zijn de relieken spoorloos.
J. Buylincks e.a., Ach lieve tijd. Twintig eeuwen Nijmegen, de Nijmegenaren en hun ziel en zaligheid, deel 2, p. 36.
