De Witte Molen of de Looimolen aan de Graafseweg werd gebouwd in 1760 en verving, zoals blijkt uit het raadssignaat van 20 juni 1760 een looimolen die op de stadswal had gestaan en kort tevoren door brand was verwoest. De in het raadssignaat genoemde eigenaren, Maurits de Bruijn en Jan Broesterhuysen, waren respectievelijk de vader en de stiefvader van de eerste-steen-leggers Mauritz de Bruijn junior en Hendrik Hoogers, stadsbestuurder en beeldend kunstenaar. Hun namen zijn vereeuwigd in een gedenksteen in de molen. In 1916 is de molen verhoogd teneinde meer windvang te krijgen. In 1981, twee jaar nadat de inmiddels zeer vervallen molen gerestaureerd was, brandde hij wederom helemaal af. Hij werd daarna zoveel mogelijk in oude stijl herbouwd. In het Gelders Molenboek wordt de molen omschreven als een stellingmolen.
Tegenwoordig wordt in de molen koren gemalen. De witte molen is een van de twee molens die Nijmegen nog heeft. De andere is de Sint Annamolen.
