De Frans-Spaanse vrede (1678)
Let op: deze website is momenteel onder constructie. Helaas zullen hierdoor niet alle pagina's naar behoren functioneren. Onze excuses voor het ongemak!
Door hun weigering het vredesverdrag tussen Frankrijk en de Republiek der Verenigde Nederlanden te ondertekenen, hadden de Engelsen hun rol als bemiddelaars min of meer verloren.<ref> J.A.M. van ’t Hooft, Nijmegen en de vredesonderhandelingen: 1676-1679, Nijmegen z.j., p. 64.</ref> Bij de vredesonderhandelingen tussen Frankrijk en Spanje traden daarom de Nederlandse ambassadeurs Van Beverningk en Van Haren als zodanig op. In hun huis werd dan ook vergaderd.<ref> J.A.M. van ‘t Hooft, ‘Nijmegen en de vredesonderhandelingen’, in: Numaga: tijdschrift gewijd aan heden en verleden van Nijmegen en omgeving 25 (1978), p. 129.</ref> En met succes. Zowel Frankrijk als Spanje deden zoveel water bij de wijn, dat op 17 september 1678 in Huize Palstercamp aan de Doddendaal, de Frans-Spaanse vrede kon worden ondertekend.<ref> G.T.M. Lemmens, De Vrede van Nijmegen, Nijmegen 1978, p. 12 en Van ‘t Hooft, ‘Nijmegen en de vredesonderhandelingen’, p. 130-131.</ref> In het vertrek waar de vrede zou worden ondertekend bevond zich aan de kant waar de Spanjaarden zaten een troonhemel en de Fransen, die niet wilden dat Spanje zich de meerdere zou voelen, lieten deze dan ook weghalen. Van Beverningk liet vervolgens de kamer behangen met wandtapijten, zodat de gehele kamer symmetrisch van vorm werd en geen van de onderhandelende partijen zich de mindere zou voelen. Precies op hetzelfde ogenblik ondertekenden de Franse ambassadeur D’Estrades en zijn Spaanse collega, markies De los Balbases, om negen uur ’s avonds het vredesverdrag en was de Frans-Spaanse vrede een feit.
Voetnoten
<references/>
Bronnen
Onderzoek naar locaties m.b.t de Vrede van Nijmegen door Nick van Kleef in opdracht van het Regionaal Archief Nijmegen. Zie ook de startpagina over de Vrede van Nijmegen