De Wiemelpoort (waarschijnlijk een verbastering van Windmolenpoort) was een van de drie stenen toegangspoorten in de stad toen vanaf het midden van de 13e eeuw (vanaf ca. 1250) de eerste stadsomwalling met omgrachting werd aangelegd. Samen met de Burchtpoort in het oosten en de Hezelpoort in het westen vormde de Wiemelpoort in het zuiden de toegang tot Nijmegen. De Wiemelpoort bevond zich aan de oostkant van wat nu Plein 44 is, iets ten zuiden van de huidige kruising Broerstraat – Pauwelstraat en wordt voor het eerst in 1369 in de bronnen vermeld. De Wiemelpoort bestond uit een hoofdpoort en een voorpoort. Hoe de voorpoort er uit heeft gezien is niet bekend. Er bestaan geen afbeeldingen van. Met de afbraak van de eerste stadsomwalling werd in 1526 ook de voorpoort gesloopt. De hoofdpoort bleef bestaan maar verloor zijn oorspronkelijke functie. De poort is gebruikt als gevangenis en voor het vastzetten van krankzinnigen. In de negentiende eeuw vormde de nauwe doorgang van de middeleeuwse poort een belemmering voor een vlotte verkeersdoorstroming en om die reden werd de Wiemelpoort in 1860 alsnog gesloopt. Bij de rioleringswerkzaamheden in de Broerstraat zijn resten aangetroffen van de Wiemel of Windmolenpoort. De naam is ook nog terug te vinden in de straatnaam: “Achter de Wiemelpoort”
Voor meer informatie:
https://www.collectiegelderland.nl/organisaties/museumhetvalkhof/voorwerp-1976.03.13
http://www.huisvandenijmeegsegeschiedenis.nl/info/Opgravingen_Plein_1944
