header wiki – Huis van de Nijmeegse Geschiedenis

Kerkboog

Uit Huis van de Nijmeegse Geschiedenis

Versie door RAN114 (overleg | bijdragen) op 25 aug 2010 om 09:16
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken
Algemene gegevens locatie
Naam locatie : Kerkboog
Plaatsnaam : Nijmegen
Straatnaam : Grote Markt, St. Stevenskerkhof


In de middeleeuwen was de St. Stevenskerk alleen toegankelijk via een kleine doorgang in het gewandhuis of lakenhal aan de Grote Markt. Toen de Lakenhandel in de 16e eeuw op zijn eind liep werd de kans gegrepen om het St. Stevenskerkhof vanaf het marktplein een grootse entree te geven. In 1542-1543 werden twee segmenten van de lakenhal gesloopt om plaats te maken voor een indrukwekkende poort. De doorgang werd gebouwd in overgangsvormen tussen late gotiek en renaissance. De verdieping daarbovenop verrees in 1605 in de stijl van de beroemde bouwmeester Vredeman de Vries. Het is onmogelijk van elk monument alle details te beschrijven, maar het heeft wel zin om aan de voorgevel eens te kijken naar de top met zijn voluten, leeuwenmaskers, wortelmotieven, bollen en obelisken, die onderling weer verbonden zijn door geometrische figuren. Aan de kerkhofzijde is een trapgevel en een veelhoekige traptoren.

De ruimte boven de poort werd door de gemeenteraad in 1613 in gebruik gegeven aan het chirurgijnsgilde. De 'snijkamer' was geboren. Chirurgijnen waren ambachtslieden die bevoegd waren om bepaalde medische ingrepen uit te voeren, zoals aderlatingen, amputaties en het verwijderen van gezwellen. Dat gebeurde onder toezicht van het gilde en van de stadsdokter. De dokter was degene die de diagnose stelde maar zelf niet opereerde. Het 'vuile werk' liet hij aan de chirurgijn over.

Het doktersberoep was vroeger veel gevaarlijker dan tegenwoordig. Er was veel minder hygiëne dan vandaag de dag en regelmatig werd de stad dan ook getroffen door epidemieën zoals de pest. Bijvoorbeeld in 1635, toen de Zwarte Dood meer dan 6000 levens eiste. Voor de geneesheren was tijdens een epidemie het risico groot dat zij ook besmet werden. Daarom droegen zij vaak een speciaal pestpak, dat hen beschermde tegen besmetting.

Bronnen[bewerken]

Regionaal Archief Nijmegen, Wetenschappelijke correspondentie, inv.nr. 591-010k (z.j.).


KENNISBANK
Verder graven in de historie van stad en omgeving
FACEBOOK
Op de hoogte blijven van het laatste nieuws van het Huis
EDUCATIE
Projecten en maatwerk voor het onderwijs
VERHALEN
Verteld verleden