| Algemene gegevens | |
|---|---|
| Naam : | Vrouwen voor Vrede Nijmegen |
| Andere naam (namen): |
|
| Bestaansperiode: | 1980 - 2011 |
| Rechtsvorm: | |
| Voorganger(s): |
|
| Opvolger(s): |
|
| Hoger orgaan: |
|
| Archief | |
| Het archief van deze organisatie is in beheer bij het Regionaal Archief Nijmegen. De toegang met de beschrijving van de stukken is bereikbaar via deze link: | |
 Naar beschrijving archief | |
Vanaf 1970 was er in veel vrije landen een discussie gaande over kernwapens die in de Navolanden geplaatst zouden worden als schild tegen de Russische dreiging. Voor vijf Nijmeegse vrouwen was dit onacceptabel Zij startten hierover in bestaande vrouwenorganisaties een uitgebreide discussie en zij verdiepten zich in het onderwerp kernbewapening. Vanuit deze vrouwenorganisaties wisten zij een aanzienlijk aantal vrouwen mee te laten lopen in de jaarlijkse Nijmeegse Stille Tocht voor ontwapening. De vijf Nijmeegse vrouwen zijn vanaf 1977 met een klein aantal vrouwen doorgegaan met het streven naar vrede. Dit was het begin van Vrouwen voor Vrede Nijmegen.
Vanaf 1977 groeide het besef onder een aantal Nijmeegse vrouwen dat men zich wilde verenigen om samen te ijveren voor vrede. Dit leidde in 1980 tot de oprichting van Vrouwen voor Vrede Nijmegen. Al vrij snel na de oprichting nam het aantal leden fors toe, iedere vrouw die zich met de doelstellingen kon verenigen kon zich aansluiten. Ook het aantal activiteiten nam toe: men schreef brieven aan politici en ingezonden stukjes in de krant, men deelde pamfletten uit, men was duidelijk aanwezig tijdens de vredesweek en ook bevrouwde men elke week een stand in de stad. Vanwege de toename van activiteiten werden er voor de verschillende onderdelen werkgroepen opgericht. Daarvan waren er eind 1982 al veertien en het werden er later nog meer: voor publiciteit, voor kernwapens en kernenergie, voor de stand, spreekbeurten, Frans-Polynesië, geweldloze weerbaarheid, onderwijs, gezondheidszorg, stencils en nieuwsbrieven rondbrengen, type-werk, actiegroep en bezinningsgroep.
1989 ebde het eerste enthousiasme wat weg en besloot men om een stuurgroep van zeven vrouwen op te richten om de lopende zaken waar te nemen en eventuele activiteiten te plannen.
het jaar 2000 kreeg Vrouwen voor Vrede subsidie van de gemeente. Daarna vroeg men incidenteel geld aan bij organisaties als Stichting Overal, Basta, kloosters en de landelijke organisatie Vrouwen voor Vrede.
de eerste jaren van de 21e eeuw heeft men pogingen gedaan te fuseren met organisaties als het Inter Kerkelijk Vredesberaad (IKV), Amnesty International afdeling Nijmegen en de Groesbeekse Vredesinitiatieven. Dat heeft ondanks de energie die erin gestoken is, niets opgeleverd.
2011 is Vrouwen voor Vrede opgeheven vanwege de hoge leeftijd van de op dat moment nog actieve leden.
De taak van Vrouwen voor Vrede was pogingen te verrichten om een massaal vreedzaam verzet te organiseren om zo wellicht vrede te bereiken. Men wilde wijzen op de tekenen van hoop, die vaak veel minder spectaculair zijn dan de tekenen van het kwaad. Men stelde zich ten doel onder vrouwen en mannen een bewustwording tot stand te brengen over problemen van oorlog en kansen van vrede.
Vrouwen voor Vrede Nijmegen was een basisbeweging zonder vaste structuur, onder de paraplu van de landelijke vereniging Vrouwen voor Vrede. Vrouwen voor Vrede Nijmegen had wisselende voorzitters en geen statuten, later wel een secretariaat en een penningmeester. De vergaderingen hadden altijd twee, steeds wisselende voorzitters, een ervaren en een onervaren vrouw, om zo de onervaren mensen een zetje in de rug te geven. Ook werd er een telefooncirkel georganiseerd om ieder lid snel van onvoorziene acties op de hoogte te kunnen brengen.
-:Nijmegen
Inleiding van de toegang op het archief door Judith van Santen. (2013)
